Kalispera (Good Afternoon)!

Woensdag kwam er een brief binnen van de Cypriotische Minister van Binnenlandse Zaken. Het ging over mijn scriptie-onderwerp.. Hebben ze jarenlang stil gezeten, sturen ze net voordat ik mijn scriptie klaar moet hebben zo’n brief. Denk je ook bijna klaar te zijn. Een tegenvallertje dus. Maar goed, eerst de brief maar eens goed doorlezen. In de brief staat dat ze een wetswijziging in gang hebben gezet en dat in de nieuwe wet een aantal bevoegdheden worden toebedeeld om bijvoorbeeld de ambtenaar die onbetrouwbare huwelijken sluit (dus de papieren niet goed controleert) gestraft kan worden. Nou weten we gelukkig allemaal dat de theorie en praktijk in Cyprus niet altijd overeenkomt, dus deze brief heb ik wel opgenomen in mijn scriptie, maar het is nog maar afwachten of er daadwerkelijk ook iets gaat gebeuren. En voordat er überhaupt iets gaat gebeuren, zit ik al lang en breed in Nederland, dus voor mij heeft het gelukkig maar een klein beetje meer werk opgeleverd. Wel zijn er door die brief vragen bij mij ontstaan. Om deze vragen te beantwoorden, ga ik proberen samen met Marc (mijn stagebegeleider) een afspraak te maken om hierover te praten. Donderdag had ik een afspraak met Maki om mijn paspoort aan te vragen! Een paspoort met ‘ambassadeur te Nicosia’ in plaats van ‘Burgemeester van Cuijk’, dat leek me wel leuk! (een aantal zullen me voor gek verklaren als ik zeg dat mijn huidige paspoort nog tot 2015 geldig is..!)
Vrijdag waren we van plan om naar Ayia Napa te gaan. Midden in de nacht krijg ik een sms van Liesbeth dat het slecht weer gaat worden en of we niet in Nicosia in het park kunnen gaan zitten. Nou ben ik niet zo van het park, dus heb ik er een zwembad van gemaakt. Uiteindelijk zijn we bij het Hilton beland waar we een heerlijke duik in het zwembad hadden genomen. Lagen we op de heerlijke bedjes, trekken de wolken zich samen en begint het ontzettend hard te regenen en onweren. Spullen gepakt en taxi terug genomen, omkleden en taxi naar het centrum gepakt om daar te gaan lunchen, tja, we moesten iets! Onze contacten in Ayia Napa vertelden ons dat het daar ontzettend mooi weer was… Volgende keer gaan we dus gewoon naar Ayia Napa! ’s Avonds gingen we naar de Nuovo en dat bracht ons op het dilemma voor de volgende dag: Of heel vroeg op om om 9.00 uur de bus naar Ayia Napa te pakken, of iets later opstaan en naar het zwembad bij het Hilton…
Zaterdag: Uiteindelijk is het dus het Hilton geworden, hadden jullie zeker al verwacht?! Met Renate op naar het Hilton waar later ook Liesbeth zich aansloot. Dit keer kwamen ze wel geld halen, want wij zijn natuurlijk geen hotelgasten. 20,-, maar dan heb je ook wat. Lekker zwemmen en zonnen. ’s Avonds was de date met de after sun weer nodig. Liesbeth en ik hebben samen gekookt en gegeten en Renate kwam nog even gezellig langs om mijn after sun te lenen!
Zondag stond ik op met een blupoog.. en een enigszins verbrand gezicht (wat je verwacht is niet verbrand, wat je niet verwacht is wel verbrand..) Dat wordt lekker binnen zitten dus vandaag. Was strijken en aan de scriptie werken, scriptie is zo goed als afgemaakt, dus de dag is heel nuttig besteed! Maandag heb ik eigenlijk vrij, maar er is een consulaire meeting met alle EU-consuls, dus daar wil ik graag bij zijn, want wie weet wordt er ook nog iets over de brief van het ministerie gezegd, en dat is wel heel belangrijk voor mijn onderzoek. Het was wel interessant, maar helaas voor mijn scriptie-onderwerp niet relevant. Dinsdag loop ik naar de ambassade toe, zijn ze op het grootste kruispunt het trottoir open aan het leggen.. Lastig oversteken midden in de spits, maar het is gelukt! ’s Avonds loop ik naar huis: Het lijkt hier net de gemeente Cuijk; Beginnen ze ergens te werken aan de weg/stoep (wat opzich hier al een vreemd verschijnsel is!) beginnen ze op 5 plaatsen tegelijk zodat je op straat moet gaan lopen. Degene die hier zijn geweest weten wat voor gekken er hier kunnen rijden.
Woensdag had ik een afspraak bij het hoofd consulaire zaken bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken met Marc. Dit is eigenlijk niet de afdeling die zich bezighoudt met de schijnhuwelijken, maar dit is een van de weinigen die over dit onderwerp wil praten. Deze man was heel open en meedenkend en heeft bijna al mijn vragen beantwoord. Hij heeft zelfs aangeboden om mijn vragen door te sturen naar het Ministerie van Binnenlandse Zaken voor volledige antwoorden. Om eerlijk te zijn heeft dit voor mijn scriptie niet veel zin, want daar is de tijd tekort voor, maar wellicht is het voor de ambassade wel nuttig, dus hier gaan we gebruik van maken! Donderdag begin ik aan mijn laatste klus die mij gevraagd is om te doen. We hebben van bijna alle binnendeuren geen reservesleutels, dus of ik wilde inventariseren welke nodig zijn en of ik deze dan bij wilde laten maken. Zo gezegd, zo gedaan. Inventarisatie, de fiets op gesprongen en binnen 3 kwartier was ik terug op de ambassade met de reservesleutels. Meteen getest of ze het deden en ze bleken allemaal te werken. De reservesleutels gingen in een envelop en ik ging naar Marc om te vragen waar ik de envelop kon laten. Zegt hij; zitten daar alle sleutels in? Ik: Ja. Marc: Ook die van de ISB kamer? Ik: ja. Marc: waar heb je die vandaan getoverd? Ik: die heb ik bij laten maken. Marc met grote ogen: ben je nu al terug? Dan ga maar naar huis, je bent veel te snel! Nou, dat is nog eens een leuk compliment! Ik ben uiteindelijk niet naar huis gegaan, want er stond nog een bezoekje aan de enige Nederlandse gevangene op het programma. Dat wilde ik natuurlijk wel meemaken! We moesten door zo’n metaaldetector poortjes en ik had mijn ketting al afgedaan. Ging dat ding af. Mijn armband ook afgedaan, ging dat ding weer af. Werd ik in een hokje gestopt en kwam een vrouwelijke bewaakster met een handmatige detector alles controleren. Gelukkig kwam ik door de controle en mocht ik verder! Het gesprek met de gevangene is erg algemeen. Wij vragen hoe het met hem/haar gaat, of hij/zij goed behandeld wordt, of hij/zij iets mist, of hij/zij veel contact heeft met familie en vrienden enz. Na het gesprek gingen we weer naar buiten en dat was net in de wisseling van de wacht, dus het was druk en daarom duurde het even voordat we ook weer buiten stonden, maar ja, ze hebben me gelukkig ook weer laten gaan!!
Vrijdag gingen we echt naar Ayia Napa. Liesbeth en Dona hebben de vorige keer een 4* hotel gecrasht, dus dat gingen we weer proberen: oprijlaan aflopen, poortje door, het pad naar het zwembad volgen en tada! Heerlijk, een zwembad met uitzicht op de zee! Op een gegeven moment keek ik op en stond er een bruid voor mijn neus met 2 bruidsmeisjes en een heleboel mannen in dezelfde outfit. Ze liepen allemaal naar de zijkant van het zwembad en ik dacht, oh, ze gaan daar foto’s maken. Dat deden ze ook, maar ook sprongen alle mannen met kleren aan het zwembad in!! Aan het einde van de middag heb ik maar onder een parasol plaatsgenomen, want ik was voort aardig rood! ’s Avonds hadden we een verjaardag; we gingen met 20 man eten bij TGI Fridays en daarna met z’n allen naar de Nuovo, onze een-na-laatste keer..
Zaterdag was het goed om een dagje de zon te vermijden, dus lekker uitgeslapen, was gedaan en wat andere klusjes. ’s Avonds had ik een diner in Kyrenia (Noord-Cyprus) met Marc, zijn vriendin en een collega. Dit kreeg ik aangeboden als afscheid van de ambassade. Erg lekker en gezellig. Deze week heb ik nog een keer een borreltje in/na werktijd met alle collega’s als afscheid.
Nu gaat mijn aller laatste week in, wat vliegt de tijd. Gelukkig maar, want 4 maanden kunnen ook heel lang duren…! 28 mei laat ik Cyprus achter me en vertrek ik richting Weeze. Maar eerst nog de laatste week; dinsdag, woensdag en donderdag werken, en dan het laatste weekend nog even flink genieten! Tot snel allemaal! Xxx