Bezoek van Jut & Jul!

Mijn laatste verslag eindigde met: Over een week komen Wouter en Irma gezellig op bezoek om in een week proberen bij te praten, kaarten, iets van het eiland te zien en de internationale gemeenschap te leren kennen hier.. Druk weekje voor de boeg dus..!! Nou, dat hebben we!
Ik zal eerst nog even teruggaan naar de week daarvoor.
Woensdagochtend trok ik mijn deur dicht om naar stage te gaan, had ik ineens mijn deurklink (van de buitenkant) in de hand... Nou ja, teruggeduwd in de deur en dat is voor latere zorg. Niet meer aan gedacht tot vrijdag, ik denk, ik zal eens kijken. Stond ik daar met de deurklink in mijn kamer, er niet op gelet dat mijn raam openstond en dat het flink waaide. BAM, de deur dicht en Debbie stond, met de deurklink, in de kamer, opgesloten.. Liesbeth gebeld, maar die was in gesprek, toen Jens gebeld en hij kwam naar boven. Onder de deur kun je een heleboel onderdoor schuiven, maar de deurklink was net te groot. We hebben het geprobeerd met scharen, pennen enz. maar niets lukte. Ondertussen was Liesbeth ook komen kijken wat er aan de hand was, die lag helemaal in een deuk.. Uiteindelijk heb ik de klink in een kussen gestopt en dat in een plastic tas uit het raam gegooid waar Jens het heeft opgeraapt en zodoende kwam ik ook weer in de buitenwereld...! Ik heb dus een mooie foto gemaakt op de gezegde: 'nog enne met de deurklink in de hand'!
Zaterdag was het weer tijd voor een wasje, dus samen met Liesbeth (in de taxi) op naar de wasserette. Daar hebben we besloten dat we de wasserette eigenlijk maar niets vinden (kleren gaan kapot, worden pluizig of je krijgt rode chloorvlekken in een zwarte broek), dus gaan het voortaan proberen om het met de handwas te doen (spaart ons tevens taxikosten en was/droogkosten! en niet te vergeten: een heleboel tijd!) Tot nu toe bevalt die handwas me prima!
Het weekend hebben we rustig aan gedaan, Liesbeth en Jens hadden afgelopen week tentamens dus moesten leren, ik zat met de planning van de jeugdtennistrainingen en een boekje waar ik maar niet doorheen kwam. Maar..het is allemaal gelukt! De planning van de trainingen is rond en het boekje is uit (dankzij het heerlijke zonnetje, maakt het lezen toch een stuk aangenamer!)

Maandag was het gedaan met de rust.. Eerst een dagje werken en bij terugkomst zouden Wouter en Irma er zijn. Ik had dus verwacht om ze buiten op ons 'terras' aan te treffen, heerlijk genietend van de zon. Loop ik van de ambassade naar huis, hoor ik: 'ej, Arts' Nou ja, dat kan er maar eentje zijn! Snel de straat overgestoken en me bij hun tafeltje gevoegd in het cafetje waar ze zaten. Een kleine poging gedaan om bij te kletsen, op de hoogte te raken van alle nieuwtjes in/rondom Haps en te vertellen hoe het hier allemaal gaat. Jullie snappen; tijd tekort! 's Avonds zijn we bij een Mexicaan wezen eten; redelijk lekker gegeten en ontzettend gelachen (niet alleen om onze verhalen, maar ook om de super slome Cyprioten) Ik zal de details besparen, maar in 3 uur tijd hebben we 1 glas drinken gehad en dat hebben we ook nog moeten vragen; kortom; de bediening was 3x niks.
Dinsdag was ik vrij en zijn we met z'n 3en wezen winkelen. Maandag op de terugweg van de Mexicaan hadden we al even etalage geshopt, dinsdag gingen we de winkels in. De eerste winkel meteen raak: 1 zonnebril kopen 1 gratis erbij. Hier hebben we allemaal gebruik van gemaakt, dus met 6 nieuwe zonnebrillen liepen we de winkel uit. De volgende winkel was een herenwinkel, voor Wouter weer meteen kassa; een mooie nieuwe trui en voor ons alledrie een mooi uitzicht van iemand achter de kassa! Na een eindje lopen kwamen we in het oude centrum, helaas waren de schoenen die we de dag ervoor hadden gezien voor Wouter niet in zijn maat, maar toch heeft hij elders nog schoenen gekocht en een nieuwe trui. Voor mij ook 2 nieuwe hempjes en een paar schoenen voor 23,- waarbij je het tweede paar voor 12,- erbij kreeg, daar kun je toch geen nee tegen zeggen?! De lunch hadden we genoten bij de beste Italiaan in Nicosia en omstreken waar we heerlijk genoten van de zon en dus ook onze nieuwe zonnebrillen!
Woensdag moest ik nog een dagje werken voordat ik weekend had en Wouter en Irma hebben hun eigen ding gedaan. Ik smste rond half 3 waar ze waren (het was namelijk erg mooi weer). Krijg ik terug; 'op bed aan het puzzelen'... Hallo, je bent op Cyprus, zon en jullie liggen te puzzelen? Ik wist wel dat ik rare vrienden had! (gelukkig niet zo raar dat ze mijn auto opblazen!). Over een auto gesproken: woensdagavond even op internet een auto geboekt voor donderdag en vrijdag. Donderdag om 11 uur konden we deze ophalen ergens anders in Nicosia. Wegens een technische storing is dit niet helemaal goed gegaan en rond 1 uur kwam onze auto. We hadden ondertussen even op een terrasje gezeten, dus onze tijd goed besteedt. Nou, auto in (rara, het is blauw en picant..) en gassen maar (ja, wel op z'n Cypriotisch!) Dit keer een handgeschakelde wat ik toch veeeeel fijner vind dan een automaat. We wilden eigenlijk naar het Troodos gebergte naar de sneeuw, maar omdat we de auto pas zolaat hadden zijn we naar Larnaca naar het strand gereden en ook de boulevard een bezoekje gebracht (waar we hele leuke magneten en andere hele nuttige souvenirtjes hebben gekocht!). Onze avondmaaltijd hebben we bij de overheerlijke Ronald McDonald genuttigd waar ook een Lidl in de buurt moet zitten, maar die kregen we niet gevonden. Vrijdag zijn we wat vroeger opgestaan (ook omdat Wouter en Irma hun eigen kamer moesten verlaten en moesten verhuizen naar mijn kamer). Tas inpakken bleek lastig; wat moet je meenemen als je gaat skien en daarna op het strand gaat liggen? We doen een lange broek aan en een t-shirt, nemen een fleecepouli mee (en sokken) en een strandhanddoek. Op naar het Troodos gebergte; de weg er naartoe bleek al erg mooi te zijn en op een gegeven moment lag er dan toch echt sneeuw langs de kant van de weg. Boven lag er zoveel dat alleen het driehoekje van een verkeersbord boven de sneeuw uitkwam. Auto parkeren en omkleden (eigenlijk alleen t-shirt verwisselen voor een fleecepouli) en naar de skiverhuur. Op slippers door de sneeuw had ik nog nooit gedaan, bleek ondanks dat het warm was misschien toch iets te koud te zijn! Schoenen gepast en ski's gepast (dat moest je zelf doen, want dit werd niet afgestemd op de persoon wat eigenlijk wel heeeeeel belangrijk is..!) en op naar de skilift. Irma bleef kijken, Wouter en ik gingen in de sleepjeslift naar boven. Na 2 minuten waren we boven (nee, de lift gaat niet sneller dan normaal, de afstand was gewoon heel kort!) en binnen 1 minuut weer beneden. Ok, ik wist dat ik het niet kon vergelijken met de bergen van Oostenrijk, maar is dit echt alles? Bij de liftmeneer maar even navraag gedaan; er is nog een andere lift, deze is ook iets langer, maar die was dicht vandaag (hebben wij weer). Toen hebben we ons maar vermaakt met foto's maken en skiles geven aan een Indier die voor het eerst op ski's stond. Hij was ons zo dankbaar en vervolgens renden al zijn vrienden meteen naar boven om met ons op de foto te gaan. Bij Wouter is het 1 iemand gelukt, ik ging er snel vandoor! Na nog een paar afdalingen gingen we de spullen weer inleveren en hebben een glaasje gedronken (kreeg bijna hetzelfde gevoel als op de berg in Oostenrijk in de volle zon!). Daarna gingen we van de andere kant van de berg af (met de auto) om naar het strand te gaan. Daar de auto geparkeerd en de handdoeken voor de dag gehaald en zo lagen we ineens op het strand in een hempje...
De auto moest om 18uur weer terug zijn, dus konden niet te lang blijven liggen. Ergens bij Limassol nog even boodschappen gedaan voor het avondeten en de auto ingeleverd (ze waren voor sluitingstijd al dicht, echt op z'n Cypriotisch dus; er is een regel en dat is je eigen regels maken). De auto geparkeerd met de sleutel onder het matje, dat kan zomaar op Cyprus dus.
Na het skien moet er natuurlijk geapres skied worden, dus 's avonds eerst een borreltje in mijn kamer gedronken (had ook afgesproken met Yoram; wij zouden hem vrijdag meenemen en hij ons zaterdag) en daarna met z'n allen naar de Nuovo Friday's. Buiten stond weer een hele rij, maar met de jusite connecties ben je zo binnen!
Wouter en Irma hebben hier behoorlijk wat mensen leren kennen waar ik mee omga, dus dat was wel erg leuk, dan hebben zij ook gezichten bij de namen. Na een paar uurtjes in de bar te zijn geweest moest iedereen er uit, Yoram stelde voor om nog wat te gaan eten. Zo gezegd, zo gedaan. We lagen om 6 uur in bed, maar na een paar uurtjes hield een bepaald iemand het niet meer uit. Zitten-liggen-zitten-liggen-wc..!
Daarna hebben we beter geslapen en zijn in de middag pas ons bed uitgerold. We hebben eigenlijk niet veel meer gedaan dan kwatsen en kaarten, je kent ons! 's Avonds hadden we afgesproken met Yoram en een Cypriotische vriendin van hem; Anthi. Het is normaal om op Cyprioten te wachten, dus ipv 21 uur stond Anthi om ongeveer 22uur in het restaurant. We hebben heerlijk gegeten: Meze, allerlei gerechtjes, voor ieder wat wils en veeeeeeel te veel! (ik heb nog nooit gehoord dat iemand Meze heeft opgekregen!). Daarna zijn we naar een kelder gegaan waar een live bandje zat met een kleine dansvloer waar op zn Grieks werd gedanst. Anthi heeft Wouter zover gekregen om te dansen (ja, duh!) maar Yoram had niet de overtuigingskracht om Irma of mij de dansvloer op te krijgen! Ik ben bang dat ik de volgende keer de Sjaak ben... Na een paar uurtjes daar geborreld te hebben vroegen we om de rekening... Dat hadden we beter niet kunnen doen, of ja, misschien hadden we beter bij binnenkomst op de prijzen moeten letten. En weer lagen we te laat op bed. Dus, in de ochtend maar uitgeslapen en daarna op het terras bij Starbucks gezeten met een stok kaarten! Onze voorlopige laatste gezamenlijke avondmaal hebben we in het steakhouse genuttigd waar even later ook Liesbeth met haar broer en nicht kwam eten.
Maandagmorgen moest ik weer werken en Wouter en Irma gingen weer richting Haps. Thanks Jut & Jul voor de enorm gezellige week!!!
Dinsdagavond werd er weer gevoetbald; Apoel tegen Real Madrid. Dankzij de winst van Real Madrid heb ik heerlijk kunnen slapen (vorige keer toen Apoel moest voetballen wonnen ze en stond heel Nicosia op z'n kop (of ja, de handen bleven plakken aan de claxon..).
Morgen hebben we in de ochtend Heidag; dat is een soort van teambuildingsuitje. Ben heel benieuwd, want we weten niet wat we gaan doen!

Oh ja, en ondertussen ben ik begonnen aan het schrijven van mijn scriptie, finally! Na wat op en neer gemail en aanpassingen heb ik dan eindelijk groen licht om te beginnen en daar ben ik nu dus 's middags op de ambassade mee bezig.
Ik heb daarvoor nog een klein oproepje: ik ben op zoek naar iemand die mr in de taal is... Ofwel; iemand die het leuk vindt om mijn scriptie door te lezen en te controleren op taalfouten (scriptie gaat in het kort over het vreemdelingenrecht, dus hoe een vreemdeling in de EU kan komen en hoe dat misbruikt wordt door bijv. de EU-route, ook wel Belgie-route genoemd en schijnhuwelijken).

Nou, ik stop er maar eens mee voor vandaag, tot snel weer!
X Debbie